Louie Dean Valencia-García: Η άνοδος της Ευρωπαϊκής ακροδεξιάς στην εποχή του internet

Σήμερα η Νέα Ευρωπαϊκή Δεξιά και η Alt-Right είναι μια εκδοχή του φασισμού που βλέπει τον εθνικισμό ως το μέσο, όχι τον σκοπό. Ανακατεμένη με νεοφιλελευθερισμό, προτείνουν ένα είδος «ειρηνικής εθνοκάθαρσης» που θα λειτουργήσει σαν ένα «αόρατο χέρι» που θα ξεχωρίσει τους ανθρώπους μέσω του φυλετικοεθνικισμού. Για αυτούς, ο εθνικισμός τους – Σουηδικός, Αυστριακός, Γαλλικός, Αμερικάνικος κ.λπ. – χρησιμεύει για να τους ενδυναμώσει ως άτομα, μια υποκατηγορία της λευκής, δυτικής, Ευρωπαϊκής κουλτούρας. Αντίθετα με το φασισμό του παρελθόντος, αγκαλιάζουν εγκάρδια τον ατομισμό. Ο τελικός τους σκοπός είναι η φυλετική καθαρότητα μέσω του επανακαθορισμού του εθνικισμού – του λευκού σοβινισμού. Δεν εμπιστεύονται απόλυτα τον εθνικισμό, τον θεωρούν κάτι ευμετάβλητο, κάτι που μπορεί να αλλάξει από ξένους. Η Άρια λευκότητα και μια φανταστική ιδέα της «Ευρωπαϊκότητας» είναι ο τελεολογικός σκοπός για αυτή τη τελευταία μετάλλαξη του φασισμού. Για αυτούς, το να είσαι Ευρωπαίος είναι να είσαι λευκός. Πιστεύουν μόνο η φυλή, αντίθετα από το παλιό εθνικισμό, μπορεί να παραμείνει βιολογικά σταθερός, και για να παραμείνει έτσι, ώστε να κάνουν τα έθνη τους ξανά σπουδαία, πρέπει να «υπερασπιστούν την Ευρώπη» με την προώθηση του λευκού εθνικισμού

Advertisements

Camillo Berneri: Ενάντια στο ρατσιστικό ντελίριο

Ο φασισμός, ο θρίαμβος του παραλόγου, έχει αγκαλιάσει τους πιο ανυπόληπτους μύθους της προεπιστημονικής εποχής. Ένας από τους θεωρητικούς του Χιτλερισμού (υποθέτοντας πως μπορεί να θεωρηθεί ως διακριτό δόγμα), ο Ernest Krieck, στο βιβλίο του Εθνική Πολιτική Εκπαίδευση, διακήρυσσε την ανάγκη για υποταγή της επιστήμης στις εθνικοσοσιαλιστικές πολιτικές, δίνοντας έτσι το αποχαιρετιστήριο φιλί στην επιστήμη. Ο γερμανικός ρατσισμός λέει πως επιδιώκει «να εξαγνίσει τη γερμανική φυλή» και την ίδια στιγμή εξυμνεί το μύθο της φυλετικής καθαρότητας, και κηρύσσει την ανωτερότητα της Αριογερμανικής φυλής. Ο καλά ενημερωμένος και συνεπής Άριος δεν πρόκειται να παντρευτεί μια Μεσόγεια γυναίκα, ούτε να παντρευτεί μια νεαρή γυναίκα που έχει δείξει τάση για πάρτι και θέατρο, που έχει συμμετάσχει σε αθλήματα ή εξάσκησε ελευθεριακό επάγγελμα. «Θα παντρευτεί μόνο μια εργατική νεαρή γυναίκα, μια καλή νοικοκυρά με αγάπη για τα παιδιά». Έτσι η ιδανική σύζυγος πρέπει να είναι Άρια, Νορδική νοικοκυρά έτοιμη να κάνει πολλά παιδιά, δίχως Εβραίους ανάμεσα στους προγόνους της, και πρέπει να είναι υγιής. Ο ανθρωπολογικο-ευγονικό-χιτλερο-ρατσιστικός σταλμένος Έρωτας δεν είναι παρά ένας οξυδερκής μάγος εξοπλισμένος με ανθρωπομετρικά όργανα, φυλετικούς νόμους, ένα κώδικα δέκα γαμήλιων εντολών και γενεαλογικά αρχεία. Ο αντισημιτισμός πρέπει να γενικεύσει και να χαρακτηρίσει και να απεικονίσει τον Εβραίο ως ένα σταθερό ανθρώπινο τύπο, που μπορεί να αναγνωριστεί από την όψη ή την οσμή, όπως προτείνει ο καθηγητής Fischberg.

Uki Goñi: «Η Σιωπή είναι υγεία». O δρόμος προς τον απολυταρχισμό

Για να καταλάβει κανείς τους μελλοντικούς απολυτάρχες χρειάζεται να καταλάβει την αντίληψη που έχουν για τους εαυτούς τος ως θύματα. Και από μια άποψη είναι θύματα – των παρανοϊκών φόβων τους για τους άλλους, τους ομιχλώδεις, απειλητικούς άλλους που στοιχειώνουν τις παραληρηματικές φαντασιώσεις τους. Ο στρατός της Αργεντινής και ένας μεγάλος αριθμός παρόμοια σκεπτόμενων πολιτών ήταν ιδιαίτερα επιρρεπείς στο φόβο μιας αδρά προσδιορισμένης, αλλά υπαρξιακής, απειλής. Η νεανική κουλτούρα της δεκαετίας στα 1960, η σεξουαλική επανάσταση, οι φοιτητικές διαδηλώσεις στα 1970, σήμαναν όλα το συναγερμό στις καρδιές τους. Το ότι μια νεότερη γενιά θα αμφισβητήσει τις βαθιά ριζωμένες θρησκευτικές τους αντιλήψεις, θα αμφισβητήσει τα υποκριτικά σεξουαλικά τους ήθη, και θα προτείνει εναλλακτικές πολιτικές λύσεις, έμοιαζε εντελώς βλάσφημο. Ο στρατός ξεκίνησε να ανατρέψει βίαια αυτές τις τάσεις και να προστατέψει την Αργεντινή από την παλίρροια του νεωτερισμού. Για να το πετύχει, κατέστρωσαν ένα σχέδιο συστηματικής εξόντωσης που στόχευε κυρίως νεαρούς Αργεντίνους. Δεν ήταν απλά μια ιδεολογική πάλη, αλλά ένας πόλεμος γενεών.

Alexander Reid Ross: Πως οι φασίστες διείσδυσαν στο punk και το metal. Μια σύντομη αναδρομή

Ο απόηχος από το Unite the Right Rally στο Σάρλοτσβιλ που οργανώθηκε από ανοιχτά φασίστες προκάλεσε νέο αίσθημα έκτακτης ανάγκης για το αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα. Μετά το αποτυχημένο συλλαλητήριο, ένας νεοναζί με το όνομα James Alex Fields έπεσε με το αυτοκίνητό του σε μια ομάδα από αντιφασίστες, δολοφονώντας έναν και τραυματίζοντας 19. Ο Fields φωτογραφήθηκε στο συλλαλητήριο ανάμεσα στα μέλη της φασιστικής ομάδας Vanguard America, φορώντας τη στολή τους με λευκή πόλο μπλούζα και χακί παντελόνι και επιδεικνύοντας μια ασπίδα με το έμβλημά τους με δύο φάσκες (fasces) που σχηματίζουν ένα Χ. Για τους ανθρώπους που μένουν στην άλλη άκρη της χώρας από το Σάρλοτσβιλ, στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, η σφαγή της 12ης Αυγούστου έφερε πίσω θλιβερές αναμνήσεις από την 26η Μαΐου, όταν μια ρατσιστικά υποκινούμενη επίθεση με μαχαίρι από τον Jeremy Joseph Christian άφησε δυο νεκρούς και έναν τραυματία σε κρίσιμη κατάσταση, σε δημόσιο μέσο μεταφοράς. Ενώ ο Fields μας δείχνει την εικόνα του περιποιημένου φασίστα από τις Μεσοδυτικές πολιτείες, πρόθυμο να εκφοβίσει άλλους που θεωρεί πιο αδύναμους και ικανός για ακραίες πράξεις βίας, είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως η alt-right ξεπήδησε από μια μακρά προϊστορία των φασιστών στη χειραγώγηση διαφορετικών κουλτουρών και των αξιών τους, από το συντηρητικό αντιεπεμβατισμό ως τον αριστερό αντιμπεριαλισμό και ακόμη και τις rock υποκουλτούρες.

Howard J. Ehrlich: Η σφαγή στο Λύκειο του Κολουμπάιν και τι μάθαμε από αυτή

Κάθε μεγάλο θέαμα κουβαλά μέσα του τη δυναμική ενός νέου τρόπου για την παρατήρηση του παρελθόντος και των συνεπειών για το μέλλον. Συνήθως μέσα σε μια σύντομη περίοδο μετά το γεγονός, μια «συναινετική» εξήγηση κατασκευάζεται μέσα από τα μέσα ενημέρωσης και από τους πολιτικούς αναλυτές που καταλαμβάνουν αρκετό από το χώρο και το χρόνο που αφιερώνουν τα μέσα στο γεγονός. Πολιτικοί αναλυτές κάθονται μπροστά από την κάμερα και γίνονται κομμάτι του γεγονότος, συχνά γίνονται και κομμάτι τις διαδικασίας της μεταμόρφωσης, με το καιρό, του γεγονότος σε θέαμα. Τα γεγονότα είναι ειδήσεις, το θέαμα είναι δολάρια. Το παλιό ρητό της αίθουσας σύνταξης των τηλεοπτικών ειδήσεων «αν ματώνει, πουλάει» έχει αντικατασταθεί στα γραφεία, από μια σειρά τάφων προς το εύκολο χρήμα.

Plínio de Góes Jr: Αναρχισμός στη Πορτογαλία, συνοπτική παρουσίαση ενός πολύμορφου κινήματος

Στη διάρκεια της περιόδου που είχε διάρκεια από τα μέσα του δέκατου ογδόου αιώνα ως τις αρχές του εικοστού αιώνα, ο αναρχισμός πέρασε από το να είναι ανύπαρκτος ουσιαστικά ως πολιτικό κίνημα στη Πορτογαλία στο να είναι η κύρια εκδοχή της ριζοσπαστικής αριστερής σκέψης στο εργατικό κίνημα της χώρας. Οι Πορτογάλοι αναρχικοί σε γενικές γραμμές ακολουθούσαν το ρεύμα του αναρχικού κομμουνισμού. Ως ριζοσπαστικό, ταξικό κίνημα, ο αναρχισμός κάποιες φορές ήταν ικανό να χτίσει γέφυρες μεταξύ ανόμοιων κοινοτήτων, ακόμη και όταν οι διαφορές έκαναν την εμφάνιση τους. Η αλληλεγγύη μεταξύ των πορτογαλόφωνων αναρχικών διαφορετικής φυλής δεν περιορίζονταν στη Βραζιλία. Το ίδιο σύστημα καστών που υπήρχε στη Βραζιλία και διέκρινε μεταξύ negros, mulattos και brancos υπήρχε επίσης στις Πορτογαλικές αποικίες στην Αφρική, όπως στην Αγκόλα και τη Μοζαμβίκη. Μέσα στο διαχωρισμό αυτό όμως, έντυπα όπως το O Emancipador (Ο Λυτρωτής) δημιούργησε ένα χώρο για αλληλεγγύη όχι μόνο στις σελίδες του αλλά επίσης και στα κέντρα της εργατικής τάξης όπως το Centro Socialist Revolucionário (Κέντρο Επαναστατικού Σοσιαλισμού).

Robert Scheer: Όταν οι ΗΠΑ τελείωσαν τη δημοκρατία στο Ιράν

Εξήντα χρόνια πριν, στις 19 Αυγούστου 1953, οι Ηνωμένες Πολιτείες, σε συνεργασία με τη Βρετανία, οργάνωσαν ένα επιτυχημένο πραξικόπημα στο Ιράν για να ανατρέψουν τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρωθυπουργό Mohammad Mossadegh, που όπως αποκαλύπτει ένα πρόσφατα αποχαρακτηρισμένο έγγραφο σχεδιάστηκε για να διατηρηθεί ο έλεγχος των Δυτικών εταιρειών πάνω στα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου στο Ιράν. Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών την περίοδο του πραξικοπήματος είχε χειραγωγήσει με ευκολία τα Δυτικά μέσα στο να δυσφημίσουν του Mossadegh ως αλκοολικό, ασταθή και γενικά ως ένα αναξιόπιστο σύμμαχο στο Ψυχρό Πόλεμο, αλλά το πραγματικό κίνητρο πίσω από την δολιοφθορά της ιστορίας του Ιράν ήταν η κίνηση του Mossadegh να εθνικοποιήσει τα κοιτάσματα πετρελαίου που ελέγχονταν από τη Δύση. Με την άρνηση να διαπραγματευτεί με την Anglo-Iranian Oil Company, στην πράξη αψηφούσε τους επαγγελματίες πολιτικούς της Βρετανικής κυβέρνησης. Οι ηγέτες αυτοί πίστευαν, και για καλό λόγο, πως το φτηνό πετρέλαιο για την Βρετανία και υψηλά κέρδη για την εταιρεία ήταν ζωτικής σημασίας.

Franco Baldasso: Πως ο φασισμός έβγαλε τις γυναίκες από το πλάνο

Οι Ιταλοί σήμερα έχουν την τάση να τραβάνε μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ του απολυταρχικού καθεστώτος που κυβέρνησε το Βασίλειο της Ιταλίας από το 1922 ως το 1943 και στην Ιταλική Δημοκρατία που προέκυψε μετά τη πτώση του. Η μνήμη του φασισμού και η λατρεία του για τη πολιτική βία, δεν έπαψε ποτέ όμως να είναι επίκαιρη στην Bel Paese, μια χώρα που χαρακτηρίζεται από μια ουσιαστικά συνεχή πολιτική αναταραχή. Η αύρα και τα οπτικά χαρακτηριστικά του καθεστώτος, του οποίου ο έλεγχος των μέσων μαζικής επικοινωνίας ήταν σχεδόν απόλυτη, στοιχειώνουν ακόμα το ιταλικό φαντασιακό. Εικόνες μελανοχιτώνων να παρελαύνουν σε ενθουσιώδη άρθρα, προπαγανδιστικά επίκαιρα, ορθολογιστική αρχιτεκτονική, φουτουριστικά πορτραίτα του Mussolini, και ακόμη και η εικονική εικόνα του Duce να αγορεύει από το μπαλκόνι του Palazzo Venezia στη Ρώμη μπορεί να μοιάζει ακίνδυνα παλιακό το 2015. Ρίξτε μια πιο προσεκτική εικόνα, και οι εικόνες αυτές αρχίζουν να αποκαλύπτουν τις συνυφασμένες πρακτικές της πολιτικής, του φύλου και της φυλετικής βίας που χαρακτήριζαν εκείνη την εποχή.

Laura Smith: Ο φόνος ενός μετανάστη και η πτώση μιας ναζιστικής οργάνωσης

Στις πρώτες πρωινές ώρες της 13ης Νοεμβρίου 1988, ο Mulugata Seraw κατευθύνονταν προς το διαμέρισμά του στο Πόρτλαντ του Όρεγκον όταν τρεις σκίνχεντ με μπότες εργασίας και μπουφάν παραλλαγής τον πλησίασαν στο πεζοδρόμιο. Ο 28χρονος σπούδαζε διοίκηση επιχειρήσεων στο Κοινοτικό Κολλέγιο του Πόρτλαντ, και δούλευε σε δουλείες ως επιστάτης και σε εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων, στέλνοντας χρήματα πίσω στη γυναίκα του και στο μικρό του γιο στην Αιθιοπία. Οι σκίνχεντ, μέλη της συμμορίας East Side White Pride, είχαν βγει στο κυνήγι αυτόν που αποκαλούσαν «υπάνθρωπους» . Όταν συνάντησαν τον Seraw, άρχισαν να τον χτυπούν με ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ. Φίλοι του, που μόλις τον είχαν αφήσει, προσπάθησαν να τον βοηθήσουν αλλά χτυπήθηκαν και εκείνοι. Δυο έφηβα κορίτσια παρακολουθούσαν από το αυτοκίνητο των σκίνχεντ και φώναζαν «Σκοτώστε τους!». λίγα λεπτά αργότερα, ο Seraw είχε εγκαταλειφθεί σε μια λίμνη από το ίδιο του αίμα, εγκεφαλικά νεκρός, με το κρανίο του τσακισμένο. Ο τραγικός του θάνατος όμως θα οδηγούσε επίσης και στη καταστροφή μιας από τις πιο επικίνδυνες οργανώσεις μίσους της Αμερικής.

John Lasker: Ο Αφρικάνικος Πόλεμος του Playstation

Στα τραχιά ηφαιστειακά βουνά του Κονγκό, η σύγκρουση που είναι γνωστή ως ο Παγκόσμιος Πόλεμος της Αφρικής συνεχίζει να σιγοκαίει για είκοσι βασανιστικά χρόνια. Η σύγκρουση πήρε το όνομα της γιατί στη κορύφωση του πολέμου οχτώ Αφρικανικά έθνη και πάνω από 25 πολιτοφυλακές συμμετείχαν στο μείγμα των αντιμαχόμενων πλευρών. Πολύ πιο πρόσφατα όμως η σύγκρουση πήρε ένα άλλο όνομα: ο Πόλεμος του Playstation. Το όνομα προέκυψε ενός μαύρου μεταλλικού ορυκτού που ονομάζεται κολτάν. Πληθώρα στοιχείων δείχνουν πως στη διάρκεια του πολέμου κολτάν αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων κλάπηκαν από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Μετά την επεξεργασία του, το κολτάν μετατρέπεται σε μια γκριζομπλέ σκόνη που ονομάζεται ταντάλιο, που ορίζεται ως μεταβατικό μέταλλο. Κατά κύριο λόγο το ταντάλιο έχει μια κύρια χρήση: να ικανοποιήσει την ακόρεστη δίψα της Δύσης για προσωπική τεχνολογία. Το ταντάλιο χρησιμεύει στην κατασκευή κινητών τηλεφώνων, φορητών υπολογιστών και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών.